Vollebak: Ρούχα από το Μέλλον
H Vollebak, μια εταιρία με υπότιτλο Ρούχα από το Μέλλον, χρησιμοποιεί την επιστήμη και την τεχνολογία για να δημιουργήσει «ρούχα που κανείς άλλος δεν μπορεί ή δε θέλει να δημιουργήσει» –ρούχα από το μέλλον. Η εταιρία ιδρύθηκε από τους σχεδιαστές και αθλητές Nick και Steve Tidball πέντε χρόνια πριν και έχει ήδη κερδίσει βραβεία καινοτομίας από τους TIME, WIRED και Fast Company.
Ουσιαστικά ενδιαφέρουσα είναι η κίνησή τους να καταγράψουν και να επικοινωνήσουν όχι μόνο ολόκληρη την ιστορία πίσω από την Vollebak αλλά και το πώς θα κινηθούν στο μέλλον – «καταθέσαμε», λένε οι ίδιοι, «ολόκληρο το σχέδιο μας για τα επόμενα 100 χρόνια σε αυτό το podcast με τον Om Malik». [1] Και συνεχίζουν, τονίζοντας πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας επανάστασης: Τα επόμενα 10 έως 100 χρόνια τα ρούχα θα χρησιμοποιηθούν για να ενισχύσουν τη δύναμη και την αισθητηριακή αντίληψή μας. Θα μας βοηθήσουν να γίνουμε πιο γρήγοροι, πιο έξυπνοι και να ζήσουμε περισσότερο. Πιάνουμε λοιπόν δουλειά για τα επόμενα 50.000 χρόνια ρούχων.
Παραδείγματα όσων έχουν δημιουργήσει έως τώρα είναι: (1) το πρώτο μπουφάν από γκραφέν στον κόσμο χρησιμοποιώντας το μοναδικό υλικό στον κόσμο με βραβείο Νόμπελ και (2) ένα ζευγάρι παντελόνια 100 ετών που κατασκευάστηκαν για να αντέχουν στη φωτιά, τη φύση και το νερό αλλά και για να βγάλουν τον υπόλοιπο αιώνα, (3) τα δύο πιο σκληρά μπλουζάκια στη Γη, όπως το Carbon Fiber T-Shirt, κατασκευασμένο με 120 μέτρα ανθρακονήματα που συνήθως βρίσκονται σε jet κινητήρες και supercars, αλλά και το Ceramic T-Shirt, ενσωματωμένο με την ίδια κεραμική τεχνολογία με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, (4) ένα Full Metal Jacket με πάνω από 11 χιλιόμετρα χαλκού (το μελλοντικό δομικό στοιχείο για έξυπνα, ανθεκτικά ρούχα) και (5) ένα Deep Sleep Cocoon για τις πρώτες αποστολές στον Άρη.
Κάθε μήνα λοιπόν λανσάρουν «έννοιες» [concepts] για ρούχα που δεν έχουν δει ή επιχειρήσει να επεξεργαστούν ποτέ πριν. «Και ενώ κβαντικά άλματα στην τεχνολογία απαιτούνται για πολλά από τα εργαλεία μας», αναφέρουν οι ίδιοι, «μιας και κάθε κομμάτι χρειάζεται από ένα έως πέντε χρόνια για να γίνει, το kit μας ξεπουλά γρήγορα –συχνά σε λίγες ημέρες ή ακόμα και σε ώρες».
Μια αναφορά θα μπορούσε όμως να γίνει και στο Algae T-Shirt που καλλιεργείται σε δάση και βιοαντιδραστήρες και μετατρέπεται σε τροφή σκουληκιών στο τέλος της ζωής του. Είναι βαμμένο μαύρο χρησιμοποιώντας άλγη αντί πετρελαίου (μαύρα φύκια, δηλαδή, τα οποία ζουν σε λίμνες και αναπτύσσονται απορροφώντας ηλιακό φως και διοξείδιο του άνθρακα) και στοχεύει να αντικαταστήσει τις κοινές μαύρες βαφές. Αποδεικνύεται πως σχεδόν κάθε μαύρο αντικείμενο που διαθέτουμε (στυλό, τζιν, σακίδια και ελαστικά) περιέχει μαύρο άνθρακα που παράγεται από μερική καύση πετρελαίου ή άλλων ορυκτών καυσίμων σε υψηλές θερμοκρασίες.
Το Living Ink, το οποίο δημιουργεί τη χρωστική που χρησιμοποιείται από τη Vollebak, συλλέγει υποπροϊόν από φύκια σπιρουλίνας (που απομένουν από την παραγωγή φυσικών χρωστικών τροφίμων) και το θερμαίνει προκειμένου να παράγει μια μαύρη σκόνη. Αναμειγνύεται, κατόπιν, με νερό που γίνεται μελάνι μαύρης άλγης. Το μελάνι δεν μπορεί (ακόμα) να χρησιμοποιηθεί για βαφή ινών, οπότε η Vollebak τυπώνει το ύφασμα της μπλούζας με χρώμα. Το αποτέλεσμα είναι ένα μαύρο πουκάμισο που μπορεί να αποσυντεθεί μέσα σε 12 εβδομάδες, εάν θαφτεί σε χώμα. Αφού εξαφανιστεί το ύφασμα, το μελάνι παραμένει σε μη τοξική κατάσταση και συνεχίζει να αποθηκεύει άνθρακα για πάνω από 100 χρόνια.*
Ειδική αναφορά γίνεται όμως και σε μια άλλη πρωτοβουλία, ακόμη πιο συμμετοχική:
Ουσιαστικά ενδιαφέρουσα είναι η κίνησή τους να καταγράψουν και να επικοινωνήσουν όχι μόνο ολόκληρη την ιστορία πίσω από την Vollebak αλλά και το πώς θα κινηθούν στο μέλλον – «καταθέσαμε», λένε οι ίδιοι, «ολόκληρο το σχέδιο μας για τα επόμενα 100 χρόνια σε αυτό το podcast με τον Om Malik». [1] Και συνεχίζουν, τονίζοντας πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας επανάστασης: Τα επόμενα 10 έως 100 χρόνια τα ρούχα θα χρησιμοποιηθούν για να ενισχύσουν τη δύναμη και την αισθητηριακή αντίληψή μας. Θα μας βοηθήσουν να γίνουμε πιο γρήγοροι, πιο έξυπνοι και να ζήσουμε περισσότερο. Πιάνουμε λοιπόν δουλειά για τα επόμενα 50.000 χρόνια ρούχων.
Παραδείγματα όσων έχουν δημιουργήσει έως τώρα είναι: (1) το πρώτο μπουφάν από γκραφέν στον κόσμο χρησιμοποιώντας το μοναδικό υλικό στον κόσμο με βραβείο Νόμπελ και (2) ένα ζευγάρι παντελόνια 100 ετών που κατασκευάστηκαν για να αντέχουν στη φωτιά, τη φύση και το νερό αλλά και για να βγάλουν τον υπόλοιπο αιώνα, (3) τα δύο πιο σκληρά μπλουζάκια στη Γη, όπως το Carbon Fiber T-Shirt, κατασκευασμένο με 120 μέτρα ανθρακονήματα που συνήθως βρίσκονται σε jet κινητήρες και supercars, αλλά και το Ceramic T-Shirt, ενσωματωμένο με την ίδια κεραμική τεχνολογία με τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, (4) ένα Full Metal Jacket με πάνω από 11 χιλιόμετρα χαλκού (το μελλοντικό δομικό στοιχείο για έξυπνα, ανθεκτικά ρούχα) και (5) ένα Deep Sleep Cocoon για τις πρώτες αποστολές στον Άρη.
Κάθε μήνα λοιπόν λανσάρουν «έννοιες» [concepts] για ρούχα που δεν έχουν δει ή επιχειρήσει να επεξεργαστούν ποτέ πριν. «Και ενώ κβαντικά άλματα στην τεχνολογία απαιτούνται για πολλά από τα εργαλεία μας», αναφέρουν οι ίδιοι, «μιας και κάθε κομμάτι χρειάζεται από ένα έως πέντε χρόνια για να γίνει, το kit μας ξεπουλά γρήγορα –συχνά σε λίγες ημέρες ή ακόμα και σε ώρες».
Μια αναφορά θα μπορούσε όμως να γίνει και στο Algae T-Shirt που καλλιεργείται σε δάση και βιοαντιδραστήρες και μετατρέπεται σε τροφή σκουληκιών στο τέλος της ζωής του. Είναι βαμμένο μαύρο χρησιμοποιώντας άλγη αντί πετρελαίου (μαύρα φύκια, δηλαδή, τα οποία ζουν σε λίμνες και αναπτύσσονται απορροφώντας ηλιακό φως και διοξείδιο του άνθρακα) και στοχεύει να αντικαταστήσει τις κοινές μαύρες βαφές. Αποδεικνύεται πως σχεδόν κάθε μαύρο αντικείμενο που διαθέτουμε (στυλό, τζιν, σακίδια και ελαστικά) περιέχει μαύρο άνθρακα που παράγεται από μερική καύση πετρελαίου ή άλλων ορυκτών καυσίμων σε υψηλές θερμοκρασίες.
Το Living Ink, το οποίο δημιουργεί τη χρωστική που χρησιμοποιείται από τη Vollebak, συλλέγει υποπροϊόν από φύκια σπιρουλίνας (που απομένουν από την παραγωγή φυσικών χρωστικών τροφίμων) και το θερμαίνει προκειμένου να παράγει μια μαύρη σκόνη. Αναμειγνύεται, κατόπιν, με νερό που γίνεται μελάνι μαύρης άλγης. Το μελάνι δεν μπορεί (ακόμα) να χρησιμοποιηθεί για βαφή ινών, οπότε η Vollebak τυπώνει το ύφασμα της μπλούζας με χρώμα. Το αποτέλεσμα είναι ένα μαύρο πουκάμισο που μπορεί να αποσυντεθεί μέσα σε 12 εβδομάδες, εάν θαφτεί σε χώμα. Αφού εξαφανιστεί το ύφασμα, το μελάνι παραμένει σε μη τοξική κατάσταση και συνεχίζει να αποθηκεύει άνθρακα για πάνω από 100 χρόνια.*
Ειδική αναφορά γίνεται όμως και σε μια άλλη πρωτοβουλία, ακόμη πιο συμμετοχική:
Το 2021 επαναπροσδιοριζόμαστε για το μέλλον και θα χρειαστούμε τη βοήθειά σας, υπογραμμίζουν οι ίδιοι. Είμαστε τυχεροί που έχουμε μερικούς από τους πιο έξυπνους πελάτες στον κόσμο, από νευροχειρουργούς μέχρι επιστήμονες πυραύλων. Έτσι, καθώς ξεκινάμε την έναρξη έργων καινοτομίας που θα μας απασχολήσουν για την επόμενη δεκαετία και εξής (στην τεχνητή νοημοσύνη, τη ρομποτική και την εξερεύνηση του διαστήματος) αποφασίσαμε να ανοίξουμε τη διαδικασία R&D (Research and Development). Αν λοιπόν έχετε φίλους που τους αρέσει να σκέφτονται το μέλλον ή να το σχεδιάζουν και να το χτίζουν, ενημερώστε τους σχετικά με τη δράση και το περιεχόμενό μας. Μέσα στους ερχόμενους 12 μήνες θα προσλάβουμε δοκιμαστικά μηχανικούς, σχεδιαστές, «πειραματόζωα», επιστήμονες και εξερευνητές/«τυχοδιώκτες».
[1] Για το podcast, βλ. https://podcasts.google.com/feed/aHR0cDovL29tc2hvdy5saWJzeW4uY29tL3Jzcw/episode/OWI3NGZhZDctZWIxOC00ZTIxLWEwZWEtM2I1ZDZlM2Q4MDRi
[*Σημείωση: Αργότερα μέσα στο μήνα, η μπλούζα θα πωλείται 110 USD.]
