Με όλο και περισσότερα «είδωλα» προσαρμοσμένα σε εικονικά σφαίρες και με τη βιομηχανία της μόδας να αναζητά ολοένα και λιγότερο ρυπογόνες πρακτικές, η αγορά «ψηφιακής μόδας» φαίνεται να αναδεικνύεται ως μια τέτοια πολλά υποσχόμενη πρακτική.

Μερικοί από τους πιο γνωστούς σχεδιαστές στον κόσμο, ακολουθώντας την ψηφιακή επανάσταση, έχουν επενδύσει, μεταξύ άλλων, σε πρωτοβουλίες και πλατφόρμες avatar, όπου οι χρήστες μπορούν να χρησιμοποιούν επαυξημένη πραγματικότητα και να «δοκιμάζουν» τα εικονικά υποδήματα της μάρκας. Άλλοι σχεδιαστές έχουν αντίστοιχα θεωρήσει τα παιχνίδια ως ένας είδος εισόδου ή ένταξης στον ψηφιακό χώρο (βλ. Louis Vuitton).

Σε άρθρο, για παράδειγμα, από το The Fabricant, αναφορά γίνεται και στις συνεδρίες συν-δημιουργίας 3 ωρών που οργανώνονται από την αντίστοιχη ομάδα μόδας, όπου οι θεατές μπορούν να κατεβάσουν αρχείο με μοτίβα 3D και να δημιουργήσουν το δικό τους σχέδιο ακριβώς δίπλα σε εκείνο της εταιρίας. Και όλα αυτά, όπως αναφέρουν, σε πραγματικό χρόνο.