Τα κέντρα ελέγχου στην ξηρά αναμένεται να έχουν διαφορετικό προφίλ και αρμοδιότητες, που θα καλύπτουν τόσο την υλικοτεχνική απόδοση από την πλευρά του κατασκευαστή, τις τεχνικές λειτουργίες και επιδόσεις, όσο και την ασφάλεια των πλοίων και των πλωτών οδών από την πλευρά της ακτοπλοϊκής διοίκησης. 

Για τους ναυτικούς, τα καθήκοντα που εκτελούνται σε τέτοια κέντρα ελέγχου θα απαιτούν επαγγελματικό υπόβαθρο από διαφορετικούς κλάδους της αλυσίδας της ναυτιλιακής βιομηχανίας και την ικανότητα να συνδυάζουν την εμπειρία της ναυτιλίας με τις δεξιότητες ψηφιακών συστημάτων και τη μηχανική λογισμικού. 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ονομάζεται αυτό το νέο δυνητικό προφίλ "απομακρυσμένη ναυτιλία" (ή "e-faring"). Οι δεξιότητες που απαιτούνται για τους μελλοντικούς χειριστές κέντρων ελέγχου στην ξηρά βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία καθορισμού, αλλά οι ειδικοί σημειώνουν ότι θα είναι απαραίτητη η βασική κατανόηση των προγραμμάτων λογισμικού και της ευχέρειας δεδομένων, καθώς και η ικανότητα λειτουργίας ψηφιακών συστημάτων ελέγχου.

Οι ναυτικοί που εργάζονται ως αξιωματικοί σε πλοία με προηγμένες ψηφιοποιημένες εφαρμογές ανέφεραν ότι μια στροφή σε πλοία τηλεχειρισμού στην ξηρά θα μπορούσε να αποτελέσει μια ενδιαφέρουσα πρόκληση για τις δεξιότητές τους. 

Source: https://commons.wmu.se/cgi/viewcontent.cgi?article=1072&context=lib_reports