Η παλιρροιακή ενέργεια είναι μια πολλά υποσχόμενη ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, αλλά το κόστος παραγωγής, ο περιορισμένος αριθμός κατάλληλων τοποθεσιών και οι τεχνολογικές προκλήσεις εμποδίζουν την επέκτασή της.
Η παλιρροιακή ισχύς αξιοποιεί την άνοδο και την πτώση των ωκεάνιων παλιρροιών για να συλλάβει τη δυναμική ή την κινητική ενέργεια και να τη μετατρέψει σε άλλες μορφές ενέργειας, συχνά ηλεκτρική. Υπάρχουν δύο μέθοδοι αξιοποίησης της παλιρροιακής ισχύος. Μια μέθοδος μοιάζει με ένα υδροηλεκτρικό φράγμα, που ονομάζεται παλιρροϊκά φράγματα, και μια άλλη βασίζεται σε υποβρύχιους στροβίλους που έχουν πτερύγια που περιστρέφονται καθώς το νερό ρέει, τροφοδοτώντας μια γεννήτρια στη διαδικασία.

Οι παλιρροϊκοί στρόβιλοι μπορούν να εγκατασταθούν σε πηγές νερού που κυμαίνονται από περιοχές με ισχυρά ωκεάνια ρεύματα έως παλιρροιακά ρεύματα και εκβολές ποταμών. Μπορεί να εγκατασταθούν μόνοι τους, αλλά σε μεγαλύτερα ενεργειακά έργα συνήθως εγκαθίστανται συνδεδεμένες σειρές στροβίλων, που ονομάζονται συστοιχίες. 

Η παλιρροιακή ισχύς ευδοκιμεί σε ορισμένες χώρες. Στη Σκωτία, ένας στρόβιλος 600 τόνων αγκυρωμένος ακριβώς έξω από τα νησιά Orkney παράγει ήδη ενέργεια. Ο στρόβιλος, που ονομάζεται O2, προβλέπεται να καλύψει τις ενεργειακές απαιτήσεις 2.000 κατοικιών για τα επόμενα 15 χρόνια και θα μπορούσε να τροφοδοτήσει έως και το 20% του Ηνωμένου Βασιλείου. Πρόσφατα, το ΗΒ εισήγαγε ένα νέο σύνολο κινήτρων που υποστηρίζουν ειδικά την παλιρροιακή ενέργεια. Η παλίρροια μπορεί επίσης να αλλάξει τις ΗΠΑ: πέρυσι, το Υπουργείο Ενέργειας ανακοίνωσε μια επένδυση 27 εκατομμυρίων δολαρίων στην έρευνα και την ανάπτυξη γύρω από την τεχνολογία παλιρροϊκής και κυματικής ενέργειας.

Πηγή: 
https://energydigital.com/top10/top-10-sustainable-innovations-energy-industry
https://climate.mit.edu/ask-mit/why-dont-we-use-tidal-power-more
Photo: https://www.pexels.com/el-gr/photo/14255008/ [Jenna Richter]