Στην έκθεση ”The World in 2040” ο Futurologist Ray Hammond, της Allianz Partners, έχει προβλέψει πώς θα μοιάζει η ταξιδιωτική βιομηχανία στο μέλλον μετά από 20 χρόνια. Μέχρι το 2040, προβλέπει, τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι - το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού - θα είναι τουρίστες part-time. Οι προορισμοί που δέχονται ένα μεγάλο μέρος αυτών των επισκεπτών θα πρέπει να λάβουν πιο σκληρές θέσεις έναντι του υπερτουρισμού για να διατηρήσουν άθικτη την κοινότητά τους. [Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Βενετίας: Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950, το κύριο νησί της Βενετίας αριθμούσε πάνω από 120.000 κατοίκους. Ωστόσο, ο μαζικός τουρισμός με τους χιλιάδες επισκέπτες που συνωστίζονται καθημερινά στις πλατείες, τις γέφυρες και τα σοκάκια, ώθησε πολλούς κατοίκους να φύγουν από την πόλη].

Η έκθεση προβλέπει ότι ο αριθμός των επισκεπτών πιθανότατα θα ελέγχεται με 
-           τη μείωση της χωρητικότητας καταλυμάτων

-          τη χρέωση επισκεπτών για την είσοδο

-          την προκράτηση 

-          την επιδότηση λιγότερων πτήσεων

-          τον περιορισμό των επισκέψεων σε κρουαζιερόπλοια και

-          την προώθηση λιγότερο γνωστών περιοχών. 
Οι ταξιδιώτες θα πρέπει επίσης να κάνουν κράτηση εκ των προτέρων και θα πρέπει να αγοράσουν ένα εισιτήριο που επιτρέπει την πρόσβαση σε έναν συγκεκριμένο ιστότοπο ή προορισμό μια συγκεκριμένη ημέρα σε μια συγκεκριμένη ώρα για να αποφευχθεί ο συνωστισμός.

«Θα είναι ζωτικής σημασίας η ταξιδιωτική βιομηχανία να προσφέρει τουριστικές εμπειρίες που είναι βιώσιμες και περιβαλλοντικά υπεύθυνες», ανέφερε η έκθεση.

Source:
https://www.travelmarketreport.com/articles/2040-What-Does-the-Future-Hold-for-the-Travel-Industry
https://www.ertnews.gr/eidiseis/venetia-o-mazikos-toyrismos-diochnei-toys-monimoys-katoikoys/
Photo: gmaiga/pixabay

[Τουρίστες part-time: Ταξίδια μερικής απασχόλησης» είναι μια φράση που κυκλοφορεί εδώ και αρκετό καιρό στην κοινότητα των ταξιδιωτικών blogging. Αναφέρεται σε ημερήσιες εκδρομές και διαλείμματα Σαββατοκύριακου, μικρές αποδράσεις έως διακοπές μεγάλων αποστάσεων – όλες αυτές οι μορφές ταξιδιών μερικής απασχόλησης που είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι, στριμώχνοντας όσα ταξίδια τους επιτρέπει η ετήσια άδεια τους, χωρίς να χρειαστεί να εγκαταλείψουν την εργασία τους]