Η πορεία των εδώδιμων καλλιεργειών «από το χωράφι στο πιάτο» έχει απασχολήσει αρκετά τον κλάδο των logistics τροφίμων, μολονότι δεν είναι ιδιαίτερα σύνθετη. Αντίθετα, η πορεία των μη εδώδιμων καλλιεργειών, όπως είναι, για παράδειγμα, το βαμβάκι, από το χωράφι στην ντουλάπα είναι ιδιαίτερα δαιδαλώδης. Συγκεκριμένα, στην περίπτωση του βαμβακιού, η χώρα παραγωγής της πρώτης ύλης διαφέρει από την χώρα κατασκευής του νήματος, η οποία με τη σειρά της διαφέρει από τη χώρα παραγωγής του υφάσματος, καθώς και από τις χώρες βαφής του υφάσματος, κατασκευής του τελικού ενδύματος και διάθεσής του στην αγορά. Αυτή η περίπλοκη αλυσίδα logistics που περιλαμβάνει μεγάλο αριθμών εξαγωγών και εισαγωγών σε διαφορετικά κράτη αυξάνει σημαντικά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των συμβατικών ενδυμάτων. Με στόχο την αλλαγή του εν λόγω συστήματος, εταιρείες κλωστοϋφαντουργίας και ένδυσης έχουν αρχίσει να υιοθετούν διαφανείς πρακτικές, εμπνευσμένες από το κίνημα «από το χωράφι στο πιάτο» που μεταμόρφωσε μέσω της διαφάνειας τις πρακτικές προμήθειας πρώτων υλών των εστιατορίων, πιέζοντάς τα να στραφούν σε τοπικούς παραγωγούς και να μειώσουν τα logistics. Μολονότι αυτή η στροφή στη διαφάνεια θα είναι δυσκολότερη στη βιομηχανία ένδυσης, υπάρχουν ήδη οι πρώτες ενδείξεις εταιρειών που προωθούν ένα κίνημα «από το χωράφι στην ντουλάπα».

Πηγές
https://www.smithsonianmag.com/innovation/its-time-for-the-fashion-industry-to-launch-a-farm-to-closet-movement-180980631/
https://solai.uk/pages/sustainability-1
https://www.youtube.com/watch?v=d2Xc84dKzqs