Είκοσι τεχνολογικοί κολοσσοί ανακοίνωσαν συμφωνία συνεργασίας στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου τον Φεβρουάριο του 2024, για να αποτρέψουν κακόβουλες παρεμβάσεις παραπλανητικού περιεχομένου, με τη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης, στις εκλογικές αναμετρήσεις παγκοσμίως. Μεταξύ όσων υπογράφουν τη συμφωνία που ανακοινώθηκε την Παρασκευή στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, περιλαμβάνονται οι κορυφαίες εταιρείες που αναπτύσσουν μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης όπως η OpenAI, η Microsoft και η Adobe, καθώς και «γίγαντες» των κοινωνικών δικτύων, όπως η Meta, το X και το TikTok, που θα επιχειρήσουν να παρεμποδίσουν την κυκλοφορία παραπλανητικού υλικού στις πλατφόρμες τους.

Η συμφωνία περιλαμβάνει δεσμεύσεις για συνεργασία στην ανάπτυξη εργαλείων με σκοπό τον εντοπισμό παραπλανητικού υλικού που κατασκευάζεται από την τεχνητή νοημοσύνη, καθώς και την υλοποίηση εκστρατειών ευαισθητοποίησης του κοινού. 
Η ραγδαία ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, η οποία μπορεί να δημιουργήσει κείμενο, εικόνες και βίντεο σε δευτερόλεπτα, έχει εντείνει τους φόβους ότι η νέα τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσει σημαντικές εκλογικές αναμετρήσεις το 2024, καθώς πάνω από το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού πρόκειται να προσέλθει στις κάλπες. Ενδεικτική άλλωστε είναι η περίπτωση του fake τηλεφωνήματος με το ηχόχρωμα της φωνής του Τζο Μπάιντεν, που παρακινούσε ψηφοφόρους του Νιου Χαμσάιρ να μην ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές.  

Η ιστορική συμφωνία στην Ε.Ε.
Είχε προηγηθεί η πρώτη στον κόσμο συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Ενωση τον Δεκέμβριο του 2023, που κατάφερε να καταλήξει  σε νομοθεσία προκειμένου να ρυθμιστεί κανονιστικά η πιο εξελισσόμενη τεχνολογία σε παγκόσμιο επίπεδο, η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ).  Οι διαπραγματεύσεις, που διήρκησαν 35 ώρες, είχαν ήδη καταλήξει σε συμφωνία σχετικά με τους περιορισμούς των ισχυρών μοντέλων θεμελίωσης AI, όπως το ChatGPT, που αναπτύχθηκε από την OpenAI, και «κόλλησαν» επί μία ολόκληρη ημέρα στο θέμα της χρήσης βιομετρικών στοιχείων, όπως η αναγνώριση προσώπου σε δημόσιους χώρους. Ο κύριος προβληματισμός αφορούσε το εάν οι Αρχές ενός κράτους θα μπορούν να αναπτύσσουν βιομετρικά στοιχεία βάσει της AI, τα οποία θα μπορούσαν να ταυτοποιούν και να κατηγοριοποιούν πολίτες βάσει των ευαίσθητων χαρακτηριστικών τους, όπως το φύλο, η εθνότητα, η φυλή, η θρησκεία, αλλά και οι πολιτικές προτιμήσεις τους, καθώς και συστήματα αναγνώρισης συναισθημάτων και πολιτικής πρόληψης. 
Ο νόμος, ουσιαστικά, είναι ένας κανονισμός για την ασφάλεια των προϊόντων, που επιβάλλει ένα κλιμακωτό σύνολο κανόνων που πρέπει να ακολουθήσουν οι εταιρείες πριν προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους καταναλωτές οπουδήποτε στην ενιαία αγορά του «μπλοκ». Προτείνει μια δομή, που μοιάζει με πυραμίδα, καθώς χωρίζει τα προϊόντα τεχνητής νοημοσύνης σε τέσσερις κύριες κατηγορίες, ανάλογα με τον πιθανό κίνδυνο που ενέχουν για την ασφάλεια των πολιτών και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους: ελάχιστο, περιορισμένο, υψηλό και απαράδεκτο.

Όσοι εμπίπτουν στην κατηγορία ελάχιστου κινδύνου θα απαλλάσσονται από πρόσθετους κανονισμούς, ενώ όσοι χαρακτηρίζονται περιορισμένου κινδύνου θα πρέπει να ακολουθούν βασικές υποχρεώσεις διαφάνειας ως προς τη λειτουργία τους. Τα συστήματα που θεωρούνται υψηλού κινδύνου θα υπόκεινται σε αυστηρούς κανόνες, οι οποίοι θα ισχύουν πριν από την είσοδό τους στην αγορά της Ε.Ε. και καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας τους εντός της, ενώ θα πρέπει να προχωρούν σε τακτική επικαιροποίηση.

Πηγή: https://www.kathimerini.gr/world/562887502/mnimonio-openai-meta-kai-social-media-kata-tis-a-i-parapliroforisis/
https://www.kathimerini.gr/politics/562774726/e-e-to-paraskinio-tis-istorikis-symfonias-gia-tin-techniti-noimosyni/
Photo: geralt/pixabay