Τα φύκια είναι το δομικό υλικό του μέλλοντος
Μετατροπή χελόχορτου (eelgrass) σε σύγχρονα προκατασκευασμένα πάνελ από αχυρένια φύκια για την οικοδομική βιομηχανία από την Kathryn Larsen. Η τεχνολόγος αρχιτεκτονικού σχεδιασμού έχει χρησιμοποιήσει μια αρχαία μέθοδο από τον Μεσαίωνα στο δανικό νησί læsø, με σκοπό να καλυφθούν οι στέγες και την επανέφερε στο σήμερα.
Κατά τον Μεσαίωνα οι γυναίκες συνήθιζαν να φτιάχνουν αχυρόχορτα από χελόχορτο που ξεβραζόταν στις ακτές του νησιού. Η διαδικασία αντιμετωπιζόταν σαν το κλώσιμο του μαλλιού. Η παραγωγή αυτή κυριαρχούσε απόλυτα στην οικοδομική βιομηχανία στο νησί εκείνη την εποχή και το νησί είχε μια ακμάζουσα βιομηχανία εξαγωγής φυκιών. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 υπήρξε μια παγκόσμια ασθένεια σπατάλης που σχεδόν κατέστρεψε τα χελόχορτα της Δανίας. Ως αποτέλεσμα, οι κάτοικοι του Læsø έπρεπε να στραφούν σε παραδοσιακά υλικά και μεθόδους. Σήμερα το χελόχορτο θεωρείται απόβλητο υλικό, καθώς 22.000 τόνοι του πετιούνται ετησίως.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς της, ανακάλυψε ότι το χελόχορτο είναι ένα φανταστικό υλικό που είναι φυσικά πυρίμαχο, ανθεκτικό στη σήψη, αρνητικό άνθρακα και γίνεται εντελώς αδιάβροχο μετά από περίπου ένα χρόνο. Επίσης έχει καλύτερες μονωτικές ιδιότητες συγκριτικά με ορυκτοβάμβακα, ενώ φυτά μπορούν να αναπτυχθούν σε αυτόν, δίνοντας το αποτέλεσμα μιας πράσινης στέγης.
Η Κάθριν Λάρσεν χρησιμοποίησε χελόχορτο για να δημιουργήσει προκατασκευασμένα πάνελ από αχυρένια φύκια που μπορούν να τοποθετηθούν σε στέγες ή προσόψεις για μόνωση και, για να τα δοκιμάσει, κατασκεύασε μια εγκατάσταση στην οροφή της Σχολής Σχεδιασμού και Τεχνολογίας της Κοπεγχάγης (ΚΕΑ). Αυτά τα πάνελ έχουν σχεδιαστεί για αποσυναρμολόγηση, μια αρχή που εφάρμοσε και στο περίπτερο, έτσι ώστε όλα τα εμπλεκόμενα υλικά να μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν ή να ανακυκλωθούν μετά το τέλος της εγκατάστασης. Μετά από περίπου οκτώ μήνες έξω, τα πάνελ είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου άθικτα και τα βρύα αρχίζουν να αναπτύσσονται στα φύκια.
Πηγή & Photo: https://www.designboom.com/design/kathryn-larsen-seaweed-prefab-thatch-panels-03-04-2020/
https://www.designindaba.com/articles/creative-work/kathryn-larsen-why-seaweed-building-material-future
Κατά τον Μεσαίωνα οι γυναίκες συνήθιζαν να φτιάχνουν αχυρόχορτα από χελόχορτο που ξεβραζόταν στις ακτές του νησιού. Η διαδικασία αντιμετωπιζόταν σαν το κλώσιμο του μαλλιού. Η παραγωγή αυτή κυριαρχούσε απόλυτα στην οικοδομική βιομηχανία στο νησί εκείνη την εποχή και το νησί είχε μια ακμάζουσα βιομηχανία εξαγωγής φυκιών. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 υπήρξε μια παγκόσμια ασθένεια σπατάλης που σχεδόν κατέστρεψε τα χελόχορτα της Δανίας. Ως αποτέλεσμα, οι κάτοικοι του Læsø έπρεπε να στραφούν σε παραδοσιακά υλικά και μεθόδους. Σήμερα το χελόχορτο θεωρείται απόβλητο υλικό, καθώς 22.000 τόνοι του πετιούνται ετησίως.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς της, ανακάλυψε ότι το χελόχορτο είναι ένα φανταστικό υλικό που είναι φυσικά πυρίμαχο, ανθεκτικό στη σήψη, αρνητικό άνθρακα και γίνεται εντελώς αδιάβροχο μετά από περίπου ένα χρόνο. Επίσης έχει καλύτερες μονωτικές ιδιότητες συγκριτικά με ορυκτοβάμβακα, ενώ φυτά μπορούν να αναπτυχθούν σε αυτόν, δίνοντας το αποτέλεσμα μιας πράσινης στέγης.
Η Κάθριν Λάρσεν χρησιμοποίησε χελόχορτο για να δημιουργήσει προκατασκευασμένα πάνελ από αχυρένια φύκια που μπορούν να τοποθετηθούν σε στέγες ή προσόψεις για μόνωση και, για να τα δοκιμάσει, κατασκεύασε μια εγκατάσταση στην οροφή της Σχολής Σχεδιασμού και Τεχνολογίας της Κοπεγχάγης (ΚΕΑ). Αυτά τα πάνελ έχουν σχεδιαστεί για αποσυναρμολόγηση, μια αρχή που εφάρμοσε και στο περίπτερο, έτσι ώστε όλα τα εμπλεκόμενα υλικά να μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν ή να ανακυκλωθούν μετά το τέλος της εγκατάστασης. Μετά από περίπου οκτώ μήνες έξω, τα πάνελ είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου άθικτα και τα βρύα αρχίζουν να αναπτύσσονται στα φύκια.
Πηγή & Photo: https://www.designboom.com/design/kathryn-larsen-seaweed-prefab-thatch-panels-03-04-2020/
https://www.designindaba.com/articles/creative-work/kathryn-larsen-why-seaweed-building-material-future
