Η άνοδος του ψηφιακού «slomad»: Τα ταξίδια αλλάζουν ταχύτητα
Η τάση των ψηφιακών νομάδων που ταξιδεύουν αργά κερδίζει ραγδαία δυναμική, καθώς πολλοί αναζητούν λιγότερο φρενήρεις και πλουσιότερες πολιτιστικές εμπειρίες. Το ταξίδι δεν χρειάζεται πλέον να περιορίζεται σε σύντομες περιόδους και μπορεί να γίνει ένας πιο μόνιμος τρόπος ζωής.
«Η τεχνολογία, σε συνδυασμό με μια αλλαγή στάσης προς την εξ αποστάσεως εργασία που προκλήθηκε από την πανδημία του Covid-19, έχει πλέον καταστήσει δυνατό σε εκατομμύρια εργαζόμενους να ετοιμάσουν τη ζωή τους και να ξεκινήσουν εκτεταμένα ταξίδια», λέει ο Αυστραλός Shaun Busuttil, μιλώντας από το γραφείο εργασίας του στο Inner Space, σε τροπικό νησί στη νότια Ταϊλάνδη, ο οποίος ταξιδεύει στον κόσμο ως ψηφιακός νομάδας, το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του. «Η ικανότητα να εργαζόμαστε εξ αποστάσεως μας δίνει περισσότερο χρόνο για να επιβραδύνουμε τους ρυθμούς μας και να γνωρίσουμε πραγματικά τους πολιτισμούς, τους ανθρώπους και τα μέρη στα οποία ταξιδεύουμε».
Στο slomad, ένας ψηφιακός νομάδας ταξιδεύει αργά και δίνει προτεραιότητα σε συνειδητά ταξίδια και βιώσιμες επιλογές, από την επιλογή καταλυμάτων και ανέσεων που προσφέρουν πίσω στις τοπικές κοινωνίες, έως την επίγνωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και του αποτυπώματος άνθρακα. «Έχουμε δει μια θεμελιώδη αλλαγή, με τους ψηφιακούς νομάδες και τους απομακρυσμένους εργαζόμενους να επιλέγουν να μείνουν για μήνες σε μια τοποθεσία, αντί να πηγαίνουν από μέρος σε μέρος», σχολιάζει η Natalie Tongrugs, διευθύντρια μάρκετινγκ στο Outpost. «Αυτή η ομάδα είναι λιγότερο ευαίσθητη στις τιμές, πιο αυστηρή στις απαιτήσεις και έχει μεγαλύτερη επίγνωση σχετικά με τον αντίκτυπό της στο περιβάλλον της. Αυτό που ώθησε αυτή την τάση είναι η άνοδος της εξ αποστάσεως εργασίας. Αποσυνδεδεμένοι οι εργαζόμενοι από ένα γραφείο πλήρους απασχόλησης, μπορούν να περάσουν έναν μήνα περίπου μακριά και να βυθιστούν πραγματικά στην τοπική κουλτούρα».
Φαίνεται πλέον ότι ένα νέο κύμα ταξιδιωτών εντάσσεται στο στρατόπεδο των go-slow, με εμφανή την αλλαγή της κουλτούρας της εξ αποστάσεως εργασίας, όπου οι άνθρωποι παίρνουν τον έλεγχο του τρόπου εργασίας τους και αφιερώνουν χρόνο για ό,τι θεωρούν σημαντικό. Από το 2019 έχουμε βιώσει μια αύξηση 500% στην εργασία από ψηφιακούς νομάδες.
Η αργή τάση επηρεάζει όχι μόνο τη διάρκεια αλλά και τον τρόπο της ζωής μας στο μέρος που επισκεπτόμαστε και εργαζόμαστε. Η επιλογή για αργά ταξίδια οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους να επιλέγουν σιδηροδρομικά ή οδικά ταξίδια ή διακοπές με τα πόδια από ποτέ άλλοτε. Είναι ένα ήθος που εμπνεύστηκε από την έναρξη του ταξιδιωτικού φορέα απαγόρευσης πτήσεων Byway κατά τη διάρκεια του lockdown, που προσφέρει εξατομικευμένα ταξίδια με τρένο, σκάφος και ποδήλατο σε όλη την Ευρώπη, καθιστώντας το ταξίδι μέρος της ανταμοιβής του εργαζόμενου, ενώ παράλληλα μειώνονται οι εκπομπές άνθρακα. Το Slowmadding αντιμετωπίζει επίσης τον συχνά ανείπωτο κίνδυνο της κοινωνικής απομόνωσης, αφού τα γρήγορα και μανιασμένα ταξίδια δυσκολεύουν τη διατήρηση της επαφής με τους ανθρώπους και τη δημιουργία βαθύτερων δεσμών με αυτούς που συναντούν στην πορεία.
Πηγή: https://roadbook.com/opinion/digital-slomad-remote-working/
Photo by 12019 / pixabay
«Η τεχνολογία, σε συνδυασμό με μια αλλαγή στάσης προς την εξ αποστάσεως εργασία που προκλήθηκε από την πανδημία του Covid-19, έχει πλέον καταστήσει δυνατό σε εκατομμύρια εργαζόμενους να ετοιμάσουν τη ζωή τους και να ξεκινήσουν εκτεταμένα ταξίδια», λέει ο Αυστραλός Shaun Busuttil, μιλώντας από το γραφείο εργασίας του στο Inner Space, σε τροπικό νησί στη νότια Ταϊλάνδη, ο οποίος ταξιδεύει στον κόσμο ως ψηφιακός νομάδας, το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής του. «Η ικανότητα να εργαζόμαστε εξ αποστάσεως μας δίνει περισσότερο χρόνο για να επιβραδύνουμε τους ρυθμούς μας και να γνωρίσουμε πραγματικά τους πολιτισμούς, τους ανθρώπους και τα μέρη στα οποία ταξιδεύουμε».
Στο slomad, ένας ψηφιακός νομάδας ταξιδεύει αργά και δίνει προτεραιότητα σε συνειδητά ταξίδια και βιώσιμες επιλογές, από την επιλογή καταλυμάτων και ανέσεων που προσφέρουν πίσω στις τοπικές κοινωνίες, έως την επίγνωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και του αποτυπώματος άνθρακα. «Έχουμε δει μια θεμελιώδη αλλαγή, με τους ψηφιακούς νομάδες και τους απομακρυσμένους εργαζόμενους να επιλέγουν να μείνουν για μήνες σε μια τοποθεσία, αντί να πηγαίνουν από μέρος σε μέρος», σχολιάζει η Natalie Tongrugs, διευθύντρια μάρκετινγκ στο Outpost. «Αυτή η ομάδα είναι λιγότερο ευαίσθητη στις τιμές, πιο αυστηρή στις απαιτήσεις και έχει μεγαλύτερη επίγνωση σχετικά με τον αντίκτυπό της στο περιβάλλον της. Αυτό που ώθησε αυτή την τάση είναι η άνοδος της εξ αποστάσεως εργασίας. Αποσυνδεδεμένοι οι εργαζόμενοι από ένα γραφείο πλήρους απασχόλησης, μπορούν να περάσουν έναν μήνα περίπου μακριά και να βυθιστούν πραγματικά στην τοπική κουλτούρα».
Φαίνεται πλέον ότι ένα νέο κύμα ταξιδιωτών εντάσσεται στο στρατόπεδο των go-slow, με εμφανή την αλλαγή της κουλτούρας της εξ αποστάσεως εργασίας, όπου οι άνθρωποι παίρνουν τον έλεγχο του τρόπου εργασίας τους και αφιερώνουν χρόνο για ό,τι θεωρούν σημαντικό. Από το 2019 έχουμε βιώσει μια αύξηση 500% στην εργασία από ψηφιακούς νομάδες.
Η αργή τάση επηρεάζει όχι μόνο τη διάρκεια αλλά και τον τρόπο της ζωής μας στο μέρος που επισκεπτόμαστε και εργαζόμαστε. Η επιλογή για αργά ταξίδια οδηγεί όλο και περισσότερους ανθρώπους να επιλέγουν σιδηροδρομικά ή οδικά ταξίδια ή διακοπές με τα πόδια από ποτέ άλλοτε. Είναι ένα ήθος που εμπνεύστηκε από την έναρξη του ταξιδιωτικού φορέα απαγόρευσης πτήσεων Byway κατά τη διάρκεια του lockdown, που προσφέρει εξατομικευμένα ταξίδια με τρένο, σκάφος και ποδήλατο σε όλη την Ευρώπη, καθιστώντας το ταξίδι μέρος της ανταμοιβής του εργαζόμενου, ενώ παράλληλα μειώνονται οι εκπομπές άνθρακα. Το Slowmadding αντιμετωπίζει επίσης τον συχνά ανείπωτο κίνδυνο της κοινωνικής απομόνωσης, αφού τα γρήγορα και μανιασμένα ταξίδια δυσκολεύουν τη διατήρηση της επαφής με τους ανθρώπους και τη δημιουργία βαθύτερων δεσμών με αυτούς που συναντούν στην πορεία.
Πηγή: https://roadbook.com/opinion/digital-slomad-remote-working/
Photo by 12019 / pixabay
