Το αδιακίνητο απόθεμα, επίσης γνωστό και ως deadstock, είναι ένα παραδοσιακό πρόβλημα της βιομηχανίας της μόδας. Εξαιτίας των γρήγορων κύκλων ανανέωσης της μόδας, μεγάλο πλήθος προϊόντων καταλήγουν να μην πωλούνται, ενώ σημαντικές ποσότητες υφασμάτων και άλλων πρώτων υλών επίσης μένουν αναξιοποίητες. Συχνά, αυτά τα προϊόντα και οι πρώτες ύλες καταλήγουν να γίνονται απόβλητα, κάτι το οποίο αποτελεί στρατηγική επιλογή ορισμένων επώνυμων οίκων μόδας που επιλέγουν να καταστρέψουν το αδιακίνητο απόθεμά τους προκειμένου να διατηρήσουν ψηλά την αξία της επωνυμίας τους.

Η πανδημία COVID-19 επανέφερε στο προσκήνιο το πρόβλημα των αδιακίνητων αποθεμάτων. Η μείωση των πωλήσεων και της ζήτησης οδήγησε στη συσσώρευση αποθέματος για το οποίο δεν υπάρχει ξεκάθαρο σχέδιο διαχείρισης, αφού ακόμη και οι δωρεές σε φιλανθρωπικά καταστήματα ξεπερνούν τη σχετική ζήτηση.

Ορισμένοι σχεδιαστές, όμως, αντιμετωπίζουν το αδιακίνητο απόθεμα και τις αναξιοποίητες πρώτες ύλες ως έναν καινοτόμο τρόπο απόκτησης υλικού για τον μετασχηματισμό των κολεξιόν τους. Εντάσσοντας αυτά τα αδιακίνητα, αναξιοποίητα και ανεπιθύμητα υλικά στα δικά τους προϊόντα, αυτοί οι σχεδιαστές μόδας τούς δίνουν μια δεύτερη ευκαιρία να επιστρέψουν στην αγορά ως κάτι νέο και επιθυμητό. 

Η επωνυμία "Lydia Bolton" είναι ένα πρόσφατο παράδειγμα ενός νέου οίκου μόδας που δημιουργήθηκε από μια σχεδιάστρια το 2019 με σκοπό να παράγει πολυτελή είδη ένδυσης για γυναίκες από ανεπιθύμητα υφάσματα, παρεμποδίζοντας έτσι την κατασπατάλησή τους.